Poulicarpe(-di-quatre-fueio)
Polycarpon tetraphyllum subsp. tetraphyllum
Caryophyllaceae
Nom en français : Polycarpe à quatre feuilles.
Descripcioun :Es uno pichoto planto, sènso péu e proun ramificado, que rebalo au sòu e que pièi se levo un pau. Li fueio soun redouno o un pau en lanço e sèmblon souvènt èstre estacado pèr 4 (2 fueio óupousado e 2 fueio d'un bourroun). Trachis dins li tepiero seco e courto souvènt dins la sablo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Polycarpon
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,8 à 2,4 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu - Autouno
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Mars à óutobre
Liò : Tepiero sablouso
- Tepiero roucaiouso
- Trepadou
- Ermas
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Mediterrano-atlantico
Ref. sc. : Polycarpon tetraphyllum subsp. tetraphyllum (L.) L., 1759
Pato-de-lioun(-de-roucas)
Alchemilla saxatilis
Rosaceae
Autre noum : Erbo-de-la-flaquiero.
Nom en français : Alchémille des rochers.
Descripcioun :Aquelo pato-de-lioun trachis dins li roucaio e roucas séusous de mountagno. Fai partido dóu group ALPINAE que li tros de fueio soun deliéure quàsi fin qu'à la baso e proun argenta dessouto. Se recounèis e se destrìo dis autro dóu group que la cambo que porto li flour èi di proun longo amé de gloumerule de flour gaire proche.
Usanço :Avèn pas d'entresigne segur sus aquelo planto. Tant se poudrié que si prouprieta fuguèsson li memo que li de Alchemilla alpina.
Port : Erbo
Taio : 15 à 30 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Alchemilla
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 3 à 4 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1000 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Roucas
- Roucaio
- Tepiero seco
Estànci : Subremediterran à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco
Ref. sc. : Alchemilla saxatilis Buser, 1891